Blog van ikbenkien

Dat is de afgelopen maanden de meestgestelde vraag aan mij. Wat gaat er goed, wat niet, wat zijn de learnings? En, hoe werkt het nou eigenlijk?

Het ontwikkelen van concepten vind ik zó leuk. Van niets naar iets in de markt zetten. Mijn ding! Het begon als een grap.... voor mijn eigen kale vent maakte ik een handgeschreven koffiemok met de slogan HAARLOOS. De recht-voor-zijn-raap kreten werd door meer mensen leuk gevonden. En zo ontstond het DOTZ.-label.
DOTZ. zijn grappig, creatief, basic en trendy. Designs met een moddervette knipoog, voor op je shirt, tas, cap of mok.
Maak je punt met DOTZ.
https://shop.spreadshirt.nl/mydotz/
 

Het was in een koude november maand. Ik zag het leed van die grote muur bij mij in de vinex met lede ogen aan. Niemand wilde ‘m hebben. Niemand ging er graag naar toe. En niemand zei eens wat aardigs over ‘m. En hij was zo mooi. Zo mooi rood. En als je wat verder keek dan zijn uiterlijk, waren de mogelijkheden onbegrensd. Zonde, zonde, zonde. Ik besloot de kersverse eigenaar te contacten en mijn diensten aan te bieden. Was ik toen nog in de veronderstelling dat zo’n mooi luxe gebouw een dito kantorencomplex heeft. Not.

Een van mijn eerste banen was op de verkoopafdeling van een bedrijf wat verlichtingsarmaturen verkoopt. Hartstikke leuke baan, veel geleerd en veel gelachen. En, vaak op de tafel gestaan! Ieder groot verkoopsucces werd gevierd. Echt juichend op de tafel! Deze traditie vond ik zo mooi dat ik ‘m meteen introduceerde bij mijn banen hierna. De afgelopen 10 jaar heb ik, als ondernemer, ook vaak op de tafel gestaan. Misschien niet altijd letterlijk. Want zonder collega’s is zo’n euforisch moment op tafel toch minder leuk. Maar figuurlijk zeker!

<p>&nbsp;</p>
<p>&nbsp;</p>

Mijn geleende auto parkeer ik op het parkeerterrein van een groot hotel in Hoofddorp. Ik ontmoet haar in de lobby van dit mooie hotel. Mijn ervaring in het voeren van sales gesprekken is ruim dus daarover geen zorgen. Voorbereiding, als altijd, gedegen. Toch voel ik een raar soort kriebel in mijn maag… Mijn eerste keer als ondernemer. Na het eerste euforische moment, het geven van mijn prachtige visitekaartje, kan ik bijna niet wachten met vertellen over mijn bedrijf. Mijn Kien. Het ‘kind’ waar ik zo trots op ben. Nu al. En het is eigenlijk nog helemaal niet begonnen.

Het is dé tijd van klantgericht denken. Een tijd waarin iedere organisatie zich zou moeten afvragen; ‘Wat willen mijn klanten’? Een tijd van een positieve klantbenadering. En waarbij organisaties niet mogen vergeten om het gewenste gedrag van hun klanten te belonen.

Wat is er mooier dat je een opdrachtgever kan geven dan 'resultaat'? Een goed resultaat. De doelstellingen behalen. Prachtig. Ook mijn doel bij iedere opdracht. Daar ga ik voor. En dat is merkbaar. Nooit je doel uit het oog verliezen. Gaan voor de wensen van je opdrachtgever. Gaan. Gaan. Gaan. Doel behaalt? Dan is er weer een nieuw doel. En begint de uitdaging weer opnieuw. Vanaf nu heb ik een nieuwe uitdaging voor mezelf. Écht genieten van de weg naar het resultaat. Die weg is minstens zo mooi.

Mensen die mij goed kennen, weten het... Ik ga nooit op vakantie zonder schetsboek en kleurpotloden. Het liefst nog aangevuld met een mooi etui met fineliners en stiften. Voordat ik doorsla in details, naar de kern!

Vrijdag 2 maart was het dan zo ver. De officiële opening van ons eigen kantoor. Na zeven jaar de seizoenen voorbij hebben zien gaan vanuit een Velux dakraam, zien we nu de lente komen in ons prachtige uitzicht op het Smart Business Park in Utrecht. Wat een heerlijkheid. Iedere dag lekker met duizenden andere automobilisten, vlak achter elkaar, naar kantoor. Brood uit een plastic zakje eten. En je soms haasten om op tijd ‘thuis’ te zijn. Want ja, nu hebben we ook weer een ‘thuis’, in plaats van een huis waarin we ook (veel) werkten. Vrijdag was voor ons een belangrijke dag.